De afgelopen weken ben ik flink in de weer geweest met wildplukken, zowel voor mijzelf als voor mijn eigen bedrijfje. Voor wie er nog onbekend mee is, wildplukken is het verzamelen van eetbare wilde planten uit de vrije natuur. Veel planten die overal om ons heen groeien zijn eetbaar.  Zij worden vaak bestempeld als onkruid, maar planten als bijvoorbeeld brandnetel, zevenblad, weegbree en paardenbloem kunnen gebruikt worden als super gezonde en lekkere groente.

Wildplukken

Je kunt niet overal oogsten, de plek waarop ze groeien moet onvervuild zijn. Dus de planten moeten niet te dicht langs de drukke weg staan, niet groeien op plaatsen waar met onkruidbestrijdingsmiddelen wordt gespoten en niet langs de uitlaatplaats voor honden staan. Maar zolang de eetbare planten op schone plekken groeien, zolang je ze goed kunt herkennen en zolang ze er fris en gezond uit zien, is het wildplukken een geweldig leuke en gezonde bezigheid. Veel eetbare wilde planten bevatten veel vitamines en mineralen en het hoge chlorofyl gehalte zorgt ervoor dat ze een reinigende werking op ons lichaam hebben. Hoog tijd dat deze zogenaamde ‘onkruiden’ weer op hun waarde worden geschat.

Brandnetel wordt tijdens mijn eetbare wilde planten wandelingen omgetoverd tot superfood, het behoort tot de voedingsmiddelen met een bovengemiddeld hoge voedingswaarde. Brandnetel bevat onder andere veel ijzer, magnesium en vitamine C. Het is reinigend voor ons lichaam en voert het afvalstoffen af. Tegelijkertijd is brandnetel opbouwend, door het hoge gehalte aan vitaminen en mineralen. Hierdoor heeft het een dubbele werking op ons lichaam.

Bijvoet, een als je het niet kent onopvallende plant die je langs elke wegkant vindt, wordt een heerlijk keukenkruid die minstens net zo aromatisch is als thijm, oregano of rozomarijn. En knopkruid wordt een schoonheid die je nooit meer zult vergeten als je het eenmaal goed hebt bekeken en geproeft.

Dan heb ik het nog niet gehad over zevenblad. Een ieder hier wel bekend als lastig onkruid dat je hele tuin overwoekerd als je niet oppast. Ik waag het mij te zeggen dat zevenblad, ook wel tuindersverdriet of tuinderspest genoemd, een heerlijke en gezonde groente is die rustig een stuk van je tuin mag bemannen. Als je het maar ontdekt hebt als groente en je het door veel oogsten in toom kunt houden. Je kunt de verse jonge blaadjes gebruiken in de salade. Wat later in het jaar kun je er nog steeds heerlijke soep mee maken, een lekkere stamppot of stoofschotel.

 

Inspiratie

Tijdens mijn wandelingen vertel ik de deelnemers altijd dat ik ze hoop te inspireren tot het toevoegen van eetbare wilde planten aan hun maaltijd. De planten bevatten vaak zo veel voedingsstoffen, dat het niet persé nodig is om elke maaltijd te vullen met de planten uit de berm. Al voeg je een paar keer per week een beetje bermvoedsel toe aan je maaltijd, de planten zijn zo veel gezonder en vitaminerijker dan het doorgekweekte groenten uit de winkel dat het een wereld van verschil maakt. ZIj groeien niet op overbemestte en uitgeputte akkers, maar kiezen een voor hen goede voedingsbodem, waaruit zij nog voldoende mineralen kunnen opnemen. Deze komen hierdoor ook voor ons ter beschikking. Daarbij moeten de planten zich weren tegen de weersomstandigheden, allerlei ziekten en aanvallen van insecten. Zij maken hierdoor antistoffen aan, die ook voor onze weerstand goed zijn.

Zo doe ik mijn best de planten in de spotlights te zetten en de eer toe te kennen die ze verdienen. En gelukkig ontdekken steeds meer mensen de mogelijkheden en nieuwe smaken die eetbare wilde planten ons bieden.

 

Recepten

Om jullie een kleine opzet te geven nu echt eens wat zevenblad te oogsten, de stoute schoenen aan te trekken en jonge brandneteltoppen te verzamelen (als je het afmaait groeien er binnen een paar weken weer nieuwe jonge toppen) of op zoek te gaan naar knopkruid, geef ik hier een paar recepten.

 

Wildpluksoep

scheutje olie

1 ui

1 aardappel

1 winterpeen

1 liter bouillon

1 bos wildpluk groenten en kruiden, bijvoorbeeld zevenblad, knopkruid en weegbree

een paar madeliefjes ter garnering

Pel en snipper de ui, snij de aardappel en peen in blokjes en de wildplukgroenten fijn.

Fruit de ui in de olie en bak de aardappel en peen even mee.

Voeg de bouillon toe en breng aan de kook.

Laat 10 minuten sudderen op een laag vuurtje.

Voeg dan de wildplukgroenten toe en laat nog een paar minuten sudderen.

Breng op smaak met zout en peper.

Strooi in iedere kom soep een paar madeliefjes ter garnering.

 

 

Paardenbloemspread

1 bos jong paardenbloemblad

1 kopje dadels

1 kopje zonnebloempitten of walnoten

olijfolie

snufje zout

 

Snijd het paardenbloemblad fijn en de dadels in stukjes.

Maal de zonnebloempitten of walnoten en de dadels grof met de staafmixer.

Voeg het paardenbloemblad, een scheut olijfolie en een snufje zout toe en meng tot een dikke massa.

Lekker op een schijfje komkommer.

 

Wildplukquiche

200 gr. speltmeel

100 gr. roomboter

1 bekertje crème fraiche

zout

olie

1 ui

1 kleine courgette

1 bos wildplukgroenten (bijvoorbeeld brandneteltopjes, vogelmuur en zevenblad)

6 eieren

100 gr. monchou

100 gr. geraspte kaas

Verwarm de oven voor op 180 graden Celcius.

Kneed de roomboter door het meel. Voeg een snufje zout, een eetlepel crème fraiche en een scheutje water toe en kneed tot het een soepel deeg is.

Vet een springvorm in en bekleed met bakpapier. Druk het deeg in de vorm tot het een gelijkmatige dunne laag vormt.

Bak het deeg 8 minuten in de oven.

Pel en snipper de ui, snij de courgette in stukjes en de wildplukgroenten fijn. Fruit de ui in de olie en bak de courgette even mee. Voeg dan de wildplukgroenten toe en haal de pan van het vuur.

Kluts de eieren in een schaal en prak de monchou erdoor. Roer de crème fraiche erdoor en een snuf zout.

Voeg de groenten toe, meng door elkaar en giet het mengsel in de springvorm. Strooi de geraspte kaas over de quiche. Bak de quiche in 35 tot 40 minuten in de oven op 180 graden en eet smakelijk!