Als je het erf opkomt van zorgboerderij De Hansehof 
in Beilen, kom je eigenlijk direct tot rust. Links en rechts van de oprit staan wilgenbomen en aan het eind een hooischuur annex winkel. Op de achtergrond raast de A28 voorbij, maar dat ben je binnen één minuut vergeten. Tafeltjes met stoelen staan verborgen onder de fruitbomen. Er zijn koeien, varkens, kippen, geiten, konijnen, paarden en twee ezels. Dit is meer dan een plek waar je biologische producten kunt kopen. Op de Hansehof leven de boeren en boerinnen met en van de natuur.

“We gooien hier niets weg”, valt Tineke met de deur in huis. “Wat kapot is wordt gemaakt of krijgt een andere bestemming. Voor ons is de kringloopgedachte erg belangrijk.” Tineke en haar man Hans en vier parttime medewerkers runnen de zorgboerderij, samen met een groep hulpboeren en boerinnen.

Zorgboerderij
De hulpboeren en boerinnen hebben allen een verstandelijke beperking. De meesten werken al jaren voor Hans. Elke dag komen ze op de fiets of worden ze met een van de busjes van de Hansehof gehaald. De meesten hebben hun eigen werk: in de stallen of in de groentetuin. De mensen vinden het hier geweldig. Voor hen is dit de ultieme vorm van dagbesteding. Ze zijn aan het klussen, aan het werk in de tuin, voeren de beesten of helpen mee met jam maken. Dit is goed voor hun eigenwaarde. Ook hierin vind je onze kringloopgedachte terug. We nemen iedereen hier even serieus. We kennen hun beperkingen, maar als ze hier zijn zetten we voorop waar ze goed in zijn.”
“Sommigen zijn autistisch. Ze kunnen niet teveel prikkels verdragen. Daarom hebben we aan een kant van het terrein een prikkelarme hoek: een paardenwei waar ze kunnen snoezelen met de paarden, een groentetuin en een bankje in de schaduw. Als ze daar zitten overzien ze het terrein, maar krijgen ze niks mee van de drukte die hier af en toe is.”

De winkel

De drukte komt van de aanloop naar de winkel. De winkel waar Hans en Tineke hun eigen producten verkopen, zoals groente, fruit en bloemen. Maar ook vogelkastjes gemaakt door een handige hulpboer. Ook het varkensvlees en het rundvlees is van de Hansehof zelf. Het wordt geslacht in Hooghalen en Anloo en komt vervolgens verpakt terug in de winkel. Maar ze verkopen ook producten van andere boerderijen. Tineke: “We vinden de ketensamenwerking die we hebben met bedrijven uit de buurt heel belangrijk. Het ijs dat we verkopen komt uit Balloo, kaas uit Orvelte en zuivel uit Rolde. We willen met zo weinig mogelijk kilometers de voedselketen op orde hebben.”

Kleine biggen

De Hansehof staat bekend om haar heerlijke varkensvlees. Varken van de eigen boerderij. Het zijn Bonte Bentheimers. Een van de varkens heeft enkele dagen geleden gebigd. Tien (?) kleine gevlekte biggetjes scharrelen om moeders heen, zoekend naar haar tepels om te kunnen drinken. “We geven haar alle rust om te zogen en haar jongen groot te brengen. In de andere stal hebben we nog een varken staan en haar biggen zijn al een stuk groter. Je ziet wie de brutaalste big is: dat is de grootste. De beesten groeien op in hun eigen natuur. Ze zogen zo lang als ze kunnen bij de moeder. Daarnaast krijgen ze stro en graan wat we zelf verbouwen. Voor de vitaminen krijgen ze nog brokken. En daarnaast zijn zij de grote opruimers van het groenteafval uit de winkel. Ze groeien op volgens hun eigen cyclus.”

Na verloop van tijd gaan ze naar de slacht. “We gooien niks weg van het varken. Alles wordt gebruikt. Ons varkensvlees is van goede kwaliteit. Dat durf ik wel te zeggen. In onze leverworst en droge worst zit geen restvlees.” De laatste groep varkens staan in de stal achter het boerderijcafe, een ruimte geschikt voor grotere gezelschappen. De stal van de biggen is met glas gescheiden van het café. Zo zien de bezoekers hoe onze varkens hier kunnen rondscharrelen. We halen zo buiten naar binnen. Dat vinden de bezoekers geweldig.

De tuin

In de groentetuin groeit van alles: kool, spruitjes, boerenkool, enz. Tussen de planten staat wat onkruid. “Dat laten we gewoon staan. Ook onkruid voegt weer iets toe aan de grond.” Zoon Jeffrey is druk bezig om samen met een van de hulpboeren de laatste aardappelen te rooien. Met de handen graven ze in het zand. De spruitjes staan er goed bij, net als de boerenkool. Maar de sla iets verderop staat er armetierig bij. Er is al heerlijk van gesmuld. Tineke lacht. “Ja, hier lopen ook hazen rond en andere dieren. Die hebben hiervan al hun buikje rond gegeten. Druk maakt ze zich er niet om. Het is nu eenmaal de natuur. Om toch het hele jaar te kunnen rekenen op een oogst, staan verderop twee enorme kassen. Hier worden onder andere de tomaten, courgettes, paprika’s en aubergines verbouwd. Alles uiteraard zonder gebruik van kunstmest.

Noaberschap

Wat de Hansehof zelf niet in huis heeft, wordt uit de buurt gehaald. “Noaberschap vinden wij heel belangrijk. We helpen elkaar in de buurt. De ene keer geven wij, de andere keer ontvangen wij. Neem bijvoorbeeld onze wilgen. Als die worden geknot dan geven we de takken weg. Vorig jaar wilde een peuterzaal uit de buurt ze graag hebben. Ze hebben er hutten van gemaakt. En daar verderop in de hoek ligt steenpuin. Dat hebben wij weer van iemand gekregen en gebruiken we om verharde paden van te maken op het terrein.”

Tineke wil nog graag verder in de kringloop. Ze is bezig de Hansebieb op te zetten. Een plek waar bezoekers gratis boeken kunnen halen en uiteraard ook mogen brengen. Ook met het idee van kledingruil loopt ze rond. “Ik geloof er in dat we gebruik moeten maken van elkaars kwaliteiten. Want alleen dan kan je dit soort mooie dingen realiseren.”