Naaktslakken, Snails, Limaces, Schnecke, ofwel slijmerige groentevreters hebben dit jaar, met ook nog de koolrups, een ravage in mijn moestuin aanricht. Voor een goed geïntegreerde noordeling vind ik dit ‘best jammer’. Of op zijn Hollands gezegd; zwaar kl*te.

Laat seizoen

Wat minder

Nadat ik begin dit jaar door studie laat was met het verspenen en verplanten van de kweekjes, werd ik hoopvol omdat het goede weer pas laat op gang kwam. De toevallig prachtig opgestapelde pallets fungeerde als een kweekbak die zorgde voor een veilige omgeving voor jonge plantjes. Eenmaal in de moestuin bij de volkstuinvereniging gepoot, heb ik prachtige kolen en bieten kunnen laten groeien. Desalniettemin ging het in achtertuin ‘wat minder’. Ondanks de egel, de twee kikkers en mijn snoeischaar zijn mijn (tijds)investeringen in een soort van permaculturele moestuin op belangrijke planten een mislukking geweest. Graag had ik een paar vaste volgroeide koolsoorten willen hebben in de achtertuin. Zoals de Ninestar Perennal, een originele (niet doorgefokte en zwaar bespoten) broccolisoort. Ze zijn helemaal opgevroten door die Talibanslakken.

Niet voor de bühne

Tegeltjes wijsheid

Mijn achtertuin is er niet voor geschikt. Ik denk toch dat ik onze border voor dergelijke vaste planten en bloemen ga gebruiken. Alleen eetbare natuurlijk. Het lijkt me wel een veilig slakarm plekje. Echter tot op heden hebben we met onze buurvrouw een soort van ongeschreven afspraak dat zij onze border mag gebruiken. Ten tijde van de vorige eigenaar had ze dit al gedaan. Naarmate het minder met hem ging, ging ze steeds meer voor de voor- en achtertuin zorgen. Toen wij vier jaar geleden het huis betrokken, heeft het ons moeite gekost haar uit de achtertuin te weren. Nu de border nog. Alhoewel ze zegt dat ze het werk nooit voor de bühne heeft gedaan, viel het me wel op dat er veel mensen naar stonden te kijken. Ik moet zeggen, ze had haar taak ook best goed uitgevoerd. In april heb ik al laten vallen dat ik de border toch liever zelf wil onderhouden (de buurman kreeg een hartverzakking en joeg me van zijn oprit af). Langzamerhand zal ik haar voorbereiden dat ze haar taak na 15 (?) jaar in de gezamenlijke border mag halveren. Aangezien dat ze het nooit voor de bühne heeft gedaan, zal het vast voor haar een makkelijke opgaaf zijn.

En de kas

Kijk, dan heb ik voor de korte termijn ook een doel voor de kas! Ik kan dat vaste spul daarin opkweken. Moet ik nog wel even prakkiseren of ik die kweekbakken dan weer in de kas wil plaatsen. Dat zijn die loodzware dingen die niet eenvoudig op te bouwen zijn. En natuurlijk een verwarmingssysteem. Via de facebook pagina kwam er al een tip binnen dat ik warmte van composthopen kan gebruiken. Een leidinkje leggen, wat gaatjes in de trespaplaatjes boren, pompje aansluiten en klaar! Ow ja, elektra is ook nog niet aangesloten. D’r moet nog een beste en lange gleuf worden gegraven. Als dit klaar is, dan kan ik me weer gaan verheugen op een avondje online shoppen bij Vreeken’s Zaden.

Zo moet het: Nine star Perennal

Ofwel met goede moed: Kop op naar het nieuwe seizoen!