Mijn enige echte eigen kas

Jack

Hij staat! Mijn 42-jarige hart gaat weer kloppen als een verliefde puber. De kas is verplaatst! Het is gelukt! Met zes mensen hebben we het aluminium frame van 16 m2 links achter in de hoek gezet. Een kas van 30 jaar oud. Dat hij deze tocht zou overleven…..

Even een kleine voorgeschiedenis: Oktober 2009 hebben we ons huis voor het eerst bekeken. Een jaren ’70 woning op een kavel van 650 m2. Vergeleken met het 3-kamer flatje leek alles supergroot. Zo ook de kas. Wat was hij prachtig en zo breed! Vanuit de keuken moest je zo’n 15 meter lopen om er te komen. En als je er aan voorbij liep, doemde er nog een lap grond op! Wat een verrassing. Deze kans mochten we niet missen. Uiteindelijk hebben we het koopcontract getekend in april 2010.

Door ons (beider) drukke leven ben ik er nog niet aan toegekomen om hem intensief te gebruiken. Twee jonge kinderen en allebei een baan… Tot op heden. Onze jongste gaat inmiddels naar de lagere school het huis is redelijk af. Steeds meer heb ik mijn handen vrij.

dikke zware bakken

betonnen kweekbakken

De kas gebruiken we voornamelijk als “opslagplek”. De planken staan vol met plastic bakjes en glazen potten. Er staat een fiets in, een gaskachel en allerlei tuingerei; emmers, gieters, bloempotten. Waarschijnlijk heeft de vorige eigenaar de kas gebruik om bloemen te kweken; er staan ook twee zware prachtige betonnen kweekbakken in.

Vorig jaar heb ik een bak gebruikt om tomaten te groeien. De oogst was redelijk goed! Omdat ik te weinig heb gedieft (ik weet het voltooid deelwoord van dieven niet) waren mijn tomatenplanten wild begroeid, te groot en te zwaar. Met allerlei gekke touwconstructies heb ik takken enigszins kunnen ondersteunen. Ook heb ik de betonnen bakken gebruikt om groenten te kweken. Door gebrek aan tijd en regelmaat zijn het niet meer dan ongecontroleerde experimenten geworden. Dit is nog steeds te zien. Er liggen nog overal resten van zaden, kweekbakjes, uitgedroogde pitten van de avocado en vergane planten.

rommel in de kas

Dikke bende

Kortom, een dikke bende. Daar komt dan ook nog bij dat de kas het zicht belemmert, we kunnen vanuit het huis kunnen we geen goed oogje houden op de spelende kinderen. Het werd ook wel tijd om de kas te verplaatsen.

Als ik de kas heb verplaatst wil ik gaan uitzoeken hoe je het in de winter het beste kunt verwarmen. Dan wil ik gaan kijken naar welke groente ik daarin kan verbouwen. Ik zit al te fantaseren over een boom; avocado, citroen of vijgenboom. Ook zou ik er graag groenten van vroeger in willen zetten, of struiken/planten van vroeger die me in de wintermaanden andere groenten geven dan de kolen uit de moestuin.

“Wat een klus, dat gaat je nooit lukken! Kun je niet beter je kas op marktplaats zetten? Dit gaat weken kosten!”, luidde het vertrouwen van mijn partner Christel. “Och,” zeg ik, “binnen een paar dagen is de kas wel verplaatst.” Ondanks dat ik overvloei van vertrouwen, voel ik ook wel aan dat de klus niet binnen twee dagen klaar is. We zullen zien. In de volgende blog zal ik laten weten hoe me dit is gelukt en wil ik ook je laten weten hoeveel glazen er zijn gesneuveld.