Ik ben zelf heel erg gek op drop! En chocolade…Wat betreft chocola vallen genoeg verantwoorde, biologische en fair trade keuzes te maken. Dit blog gaat meer over snoep en wat daar eigenlijk allemaal in zit. Mijn kinderen vinden snoepen namelijk ook erg lekker. En dat mag ook! (Met mate, dat wel.) Uit school een koekje (soms twee) en dan meestal mogen ze ergens in de loop van een speelmiddag wat lekkers uitzoeken uit een grote glazen pot. Maar wat zet ik ze dan eigenlijk voor? In het kader van de zoektocht naar verminderen van producten met e-nummers, dit verhaal over snoepjes.

Regulier snoep wordt gesuikerd. Met heel veel suiker. Dat is denk ik voor mensen en kinderen het gemiddelde smaakniveau dat we hebben. En er wordt ook nog veel aan toegevoegd, qua kleur en smaak. Daardoor wordt de snoepjesafdeling altijd een kleurrijk palet. Loop een gemiddelde supermarkt of drogist(!) binnen en je weet nauwelijks wat je moet kiezen! Kinderen kiezen snel op kleur of op de verpakking. Maar de kleine lettertjes gaan aan ze voorbij. Misschien maar goed ook!! Zelf zie ik ze steeds beter…En wil ik wat anders geven. Daarom heb ik laatst bij de biologische winkel verschillende zakjes meegenomen. Om te testen. Dat werd een leuk experiment.

3 soorten snoep in de test!

• Panda Raspberry Liquorice; zonder conserveermiddelen, met echte frambozen gemaakt, vegetarisch en veganistisch, en minder dan 0,5% vet. Gezoet met rietsuikermelassestroop. De kinderen vonden deze donkerroze/bruine staafjes niet lekker. Niet zoet genoeg, maar ook apart qua structuur in de mond. Ik vind ze wel lekker, ze zien er niet heel lekker uit…

• Panda Soft Liquorice bears; zonder conserveermiddelen en toevoegingen, vegetarisch en veganistisch, en minder dan 0,5% vet. Gezoet met rietsuikermelassestroop, met anijsolie en zoethoutwortelextract als smaakmakers. Deze kleine pandabeertjes smaken goed! Alleen qua structuur voelen ze snel brokkelig en plakkerig in de mond. Deze beertjes doen het echter wel veel beter dan de frambozensnoepjes.
• Sour Mix Match van Goody Good stuff: glutenvrij, lactosevrij, gelatinevrij, notenvrij en altijd gemaakt met natuurlijke kleur- en smaakstoffen. Dit merk biedt allerlei variaties aan, we hebben alleen deze getest. Zure snoepjes met suiker eroverheen. De tweekleurige staafjes waren bezaaid met gewone suiker (…) en gaven met natuurlijke smaakmakers (waaronder curcuma, pompoen, brandnetel en spinazie) precies een vergelijkbare smaak met andere zure snoepjes die mijn kids lekker vinden. Misschien is dit dan het verantwoorde alternatief? Op de suiker na dan. Maar zoals vaker is de keus niet zwart/wit.

De zakken kun je kopen bij de grotere supermarkten en dus bij de biologische winkels. Ze kosten zo rond de twee euro per zak, iets duurder dan regulier snoep. Je kunt via de webwinkels ook producten bestellen; in grotere hoeveelheden is dan weer voordeliger.

Gelatine

De codering vegetarisch of veganistisch bij snoepjes moet je lezen als: hier zit geen gelatine in! Ik ken gelatine vooral van die velletjes uit een zakje. Gek, doorzichtig spul dat stevigheid biedt aan een speciaal gerechtje of toetje dat je maakt. Ik gebruik het – op deze manier- eigenlijk zelden. De belangrijkste toepassingen van gelatine zijn echter in snoepjes, bakkerijproducten en in de meeste soorten drop!

gelatinetoetje

Gelatine is een eiwitproduct dat bereid wordt uit collageen. Collageen komt uit bindweefsels (huid, botten, kraakbeen) van zoogdieren. En omdat ook niet aangegeven wordt van welke dieren het komt onthouden ook sommige gelovigen zich van producten waar gelatine in voorkomt.

Afval?

De gelatine wordt gewonnen uit de beenderen en huiden van vooral biggen en koeien. Met een ingewikkeld technisch proces worden de oplosbare bestanddelen onttrokken en daarna verzameld als een poeder en verder verwerkt. Vanuit ecologisch oogpunt is het overigens interessant te weten dat als er geen gelatine-industrie bestond er van elk varken 10 kilo meer afval over zou blijven. Dus: gebruiken we ‘alles’ van het dier dat we slachten (en nemen we het gebruik van de gelatine op de koop toe?) of ‘nemen’ we meer slachtafval op onze nek? Wat zit de ecologische voetafdruk toch ingewikkeld in elkaar!