Hoe gezond woon ik hier nou eigenlijk?

Katja

Sinds kort woon ik in Drenthe. Mensen zien mijn foto’s en zeggen: wat woon je daar lekker buiten, vrij en blij. Maar schijn bedriegt.

In onze vorige woonplaats in de randstad vonden we het te druk worden. Snelwegverkeer, spoorwegverkeer, vliegverkeer. Geluidsoverlast en fijnstof… Verder hadden we een postzegeltuintje en de buren érg dichtbij.

Tijdens een fietstocht in het mooie Drenthe werden we verliefd op een oude boerderij.

En nu wonen we op die boerderij op dat vrije Drentse platteland, met heel veel groen en ruimte om ons heen.

We kijken voor en achter uit over de weidse velden. Pas ettelijke honderden meters verder wonen de ‘achterburen’. Hoe idyllisch is dat? Eindelijk wonen we heerlijk midden in het groen!

Toch, het is schijn…

Gezonder dan de randstad?

Want woon ik hier nou eigenlijk wel écht gezonder en beter dan in de randstad? Op de akker tegenover ons spuit de boer regelmatig gif op zijn aardappels, hoor ik van de buren. Laatst werd ik misselijk van een mij onbekende lucht die over het land hing. En ik ruik regelmatig gierlucht, die ik nog herken uit mijn jeugd in Brabant.

Tijdens een presentatie hoor ik dat het mooie groen waar ik over mijmer, in feite een dorre woestijn is.

En daar, te midden van die woestijn, ligt dan onze tuin waar ik zo graag in zou wildtuinieren en allerlei eetbaars in wil zetten. En waar dus allerlei pesticiden overheen vliegen.

Gewasbeschermingsmiddelen/gif

Ik lees in een bericht van NMF dat in Drenthe het bestrijdingsmiddelengebruik hoog is, vergeleken met de rest van het land. “In Drenthe worden meer dan 100 verschillende soorten bestrijdingsmiddelen gebruikt. Als gevolg daarvan is de kwaliteit van regionale wateren onvoldoende. Ook het insectenbestand gaat hard achteruit. Sinds 1990 is de hoeveelheid insecten met meer dan 75 procent afgenomen, blijkt uit Duits-Nederlands onderzoek.”

Op dit moment zijn de gewasbeschermingsmiddelen die boeren gebruiken en waar onze natuur onder lijdt, een groot issue. Volgende week bespreken Europese lidstaten erover. Er zou zelfs over een volledig verbod gestemd kunnen worden. Nederland neemt nog geen standpunt in. Inmiddels is een petitie gestart om te zorgen dat ons land dat verbod ook steunt.

Boer in de tang

Op de radio hoor ik een boer zeggen dat hij in de tang zit. Hij moet veel produceren om zijn bedrijf gezond te kunnen houden. En daar heeft hij dus gif voor nodig, om zijn gewassen te beschermen tegen ongewenste schimmels, parasieten, ongewenste beestjes en onkruid.

Dus dan gaat economisch belang voor onze leefomgeving. Kortetermijndenken. Want als we op de lange termijn doorgaan, is er straks geen voedzame grond meer over, zijn insecten en bijen dood, is het bodemleven aan gort. En dan kan er ook geen landbouw meer plaatsvinden.

Gelukkige boer

Tegelijkertijd zie ik een jonge boer in Dwingeloo monter met zijn paarden het veld bewerken. Zijn groenten teelt hij biologisch en ongewenste zaken bestrijdt hij biologisch. Zijn bedrijf is niet groot. Hij werkt hard. Maar hij oogt gelukkig. En zijn bedrijf is gezond. Bedrijfsmatig én ecologisch.

Het kan dus. Maar dan moeten we dus ook als samenleving en met de politiek zorgen dat de boeren willen, maar vooral ook anders kúnnen en durven te werken. En dat ze die jonge boer uit Dwingeloo niet staan uit te lachen, wat nu gebeurt, maar bij hem te rade gaan.

Goede voorbeelden gezocht

De komende tijd ga ik op zoek naar voorbeelden in Drenthe waar boer en natuur hand in hand gaan, en ga ik kijken hoe mensen hun eigen stuk grond wel zo natuurlijk mogelijk proberen te beheren. Heb je goede voorbeelden, laat het me dan weten.