Ik ben persoonlijk niet zo van het verzinnen van goede voornemens met het nieuwjaar omdat ik geloof dat voornemens niet aan een bepaalde feestdag gekoppeld moeten zijn. Het zijn juist de acties die je wil doen omdat je een behoefte voelt vanuit je hart, dat er nú iets moet gebeuren. Dat is tenminste bij mij nu het geval. Ik voel een verlangen om iets te veranderen en iets bij te dragen. Toevallig wel net aan het begin van het nieuwe jaar, maar het heeft niet persé met het nieuwe jaar te maken. Hieronder lees je mijn twee goede voornemens en de reden waarom.

1. Zwerfafval in de buurt opruimen

Iedereen heeft er van gehoord. Al het troep dat op Schiermonnikoog is aangespoeld. Veel van mijn vrienden en kennissen zijn wezen helpen en/of zijn bewuster geworden (al is het maar even) van hun eigen aandeel in zwerfafval. Terwijl ik van het weekend aan het wandelen was met mijn zoon in Zuidhorn dacht ik hierover na. Overal waar ik liep zag ik lege blikjes, flessen, plastic en vreselijk veel vuurwerk afval. Het is mooi dat mensen elkaar helpen tijdens een ramp, maar hoe zit het elke normale dag dicht bij huis? Wie maakt zich druk om zijn lokale omgeving op te ruimen? Ik zie zelden iemand opruimen, het lijkt er juist op dat er meer troep bij komt. En toen schoot een goed idee binnen: ik wil hier iets aan doen! Ik ga op zoek naar een kar om alle zwerfafval in te kunnen verzamelen. Zo combineer ik de wandelingen met mijn zoon met een lokale schoonmaakactie + zo wil ik mijn zoon meegeven wat NIET in de natuur thuis hoort.

2. Textiel komt er niet meer in en gaat er ook niet meer uit!

Iedereen die mij kent weet dat ik nauwelijks nieuwe kleding koop. Hier heb ik een paar redenen voor:

• ik vind het zonde om nieuwe kleding te kopen terwijl er heel veel (maar dan ook heel veel) goede tweedehands kleding te verkrijgen is
• ik draag kleding tot het echt af/kapot is en voel geen behoefte om vaak te shoppen om met de ’trends’ mee te lopen
• ik heb een gruwelijke hekel aan shoppen. Naast dat het veel tijd kost, irriteer ik me aan de prijzen. Of het is veel te duur (merkkleding) of veel te goedkoop (denk aan Primark). Het klopt gewoon niet en mensen/kinderen in ontwikkelingslanden en onze milieu zijn er de dupe van en worden uitgebuit.

Mijn kleding krijg ik dus van mijn vrienden/familie die zelf erop uitgekeken zijn of ik haal het uit het tweedehandswinkeltje/ruilhoek. Is mij kleding echt af/kapot dan breng ik het naar de textielcontainer. In de kerstvakantie had ik de tijd om de aflevering “Future fashion” van tegenlicht terug te kijken. Ik schrok van de beelden. Torenhoge stapels aan kleding belandt in ontwikkelingslanden op straat. Mensen daar snappen er niks van “Hebben ze in het Westen geen schoon water om hun kleding in te wassen? Of zijn ze lui om dat te doen? Waarom zouden ze anders al die goede kleding hier naar toe sturen?”. Vreselijk. Ik voel me er schuldig over. Het afval dat we hier creëren wordt (wel goedbedoeld) vele kilometers vervoerd naar een ander land waar ze geen idee meer hebben wat ze er mee aan moeten (en dat geldt overigens niet alleen voor kleding, ook apparaten etc). Ondanks dat ik het vergeleken met de gemiddelde Nederlander goed doe door tweedehandskleding te hergebruiken en op de juiste manier in te leveren voel ik dat het anders moet. De laatste tijd werd ik zelf ook wat makkelijk met kapotte kleding wegbrengen en steeds kleding van de ruilhoek te “redden” terwijl ik nog zat goede kleding heb… En daarom wil ik vanaf nu ervoor zorgen dat ik leer om kapotte kleding te herstellen of er iets anders van te maken (bijv kleertjes voor mijn zoon) in plaats van bij het kleinste scheurtje naar de textielcontainer te brengen. Ik ga sparen voor een naaimachine en wil op cursus om te leren hoe ik dit kan doen. Dit jaar wil ik geen nieuwe kleding meer aanschaffen en ook geen textiel weg moeten brengen.

Volg je hoe ik het er vanaf ga brengen de komende tijd?