El Port de la Selva, Catalonië, Spanje.

Vakantietijd. Even los van alle vaste dingen: werk, vergaderingen, trainingen, kinderen halen en brengen en andere verplichtingen. Heerlijk! Deze tijd geeft ruimte om te lezen, te schrijven, meer in de tuin te werken dan anders… En meestal gaan we kamperen. Een ander land, nieuwe dingen zien, zwemmen, wandelen, buiten zijn.

Earth #Overshoot Day

Actueel: Afgelopen maandag, op 8 augustus, was Earth #Overshoot Day. (5 dagen eerder dan vorig jaar…) Niet echt een dag om te vieren, maar wel een belangrijk moment om bij stil te staan. Op deze dag, in de tweede week van de achtste maand hebben we namelijk alles voor dit jaar opgebruikt wat de aarde op een natuurlijke wijze kan regenereren. We stoten meer CO2 uit dan er door de bossen en oceanen kan worden opgenomen, we halen meer vis uit de zee dan erbij komt en we kappen bossen sneller dan ze kunnen aangroeien. Wil je hierover meer weten, kijk dan op de Engelstalige, zeer informatieve site van Earth #Overshoot Day.

Ik ben in deze tweede week van augustus net terug van een heerlijke vakantie naar Spanje. Met onze vouwwagen reisden we vele kilometers naar de zon. We genoten van de zee, de warmte, de rijke Catalaanse cultuur en fantastisch puur eten. De reis was ver, maar zeer de moeite waard! Qua voetafdruk valt het over het algemeen met een kampeervakantie en reizen met vijf personen in een auto wel redelijk mee.

Toch hakt het bericht van de #Overshoot er even behoorlijk in. Een frontale confrontatie met hoe het  gaat met onze wereld….Ik ben zelf wel steeds met mijn voetafdruk bezig geweest op reis. Zo kochten we vooral lokaal voedsel (groente, fruit, vis en wijn), bezochten de marktjes en ter plaatse wandelden we veel naar baaien en dorpjes. (We bezochten wel Barcelona twee keer met de auto, ter plaatse de metro).

Zonnige tomaten

Een bijzondere ontmoeting tijdens de vakantie wil ik met jullie als lezers delen. Op de tweede camping in de Costa Brava, in El Port de la Selva was naast het kampeerterrein een enorme moestuin, waar je volgens de website gerust een kijkje mocht nemen. Nu was er een groot hek omheen, maar op een dag troffen mijn zoon en ik de tuinman. Hij was heel aandachtig en secuur aan het werk. Bijna verstopt tussen de planten. In het Spaans (dat ging bij hem prima, maar ik moest heel diep graven) en in het Frans (dat ging bij mij dan uiteraard weer wat beter dan bij hem) spraken we over het kweken van de groente. Hij produceert groente en fruit voor verkoop in de kampwinkel en het restaurant.

Biologisch

‘Biologisch, uiteraard’, zei hij. Ik vertelde over onze buurtmoestuin De Onlanderij in Eelderwolde. En zo ontstond een mooi gesprek. Over de verschillende gewassen in beide tuinen, gezien de verschillen in klimaat. Maar ook over de aardappelziekte die we hadden in onze aardappels en die we hopelijk getackeld hebben net voor ons vertrek naar Spanje. (Alle planten hebben we verwijderd en de grond schoon gemaakt met onze groep.) En over hoe hij de tomatenplanten beschermt tegen vliegjes die ziektes overbrengen. Hij plaatst bakjes met hormonen (denk ik) en daarna vangt hij die insecten daarin. Natuurlijke bestrijdingsmiddelen. Hij liet ons zien hoe hij heel precies de planten in de gaten houdt om te zien wat er gebeurt elke dag. En knipt de zieke takjes en tomaten af.

Spaanse tomaten in allerlei soorten en maten. En smaken!

De sperciebonen kregen heel veel liters water met een brandslang. Er ontstond een soort slootje. Wij dachten dat ze zouden verdrinken, maar dat is daar echt nodig vanwege de droogte. Wat een verschil met onze tuin! We hoeven nu nauwelijks te bewateren…

We wandelden door manshoge tomatenplanten, vruchten in allerlei soorten en maten. En ook aubergines, komkommers, courgettes, paprika’s… Deze tuinman was heel trots. En terecht! Hij leerde me de precisie die vereist is voor het kweken van groente en fruit. We kregen het allemaal mee, tassen vol tomaten, aubergines en komkommers en eten er nu nog van! Hoef natuurlijk niet te vertellen dat we werkelijk de Spaanse zon proeven in die tomaten.