Mijn timeline op Facebook liep gisteren vol: de grootste grutter van Nederland stopt met de met de verkoop van producten voor kinderen waar omstreden kleurstoffen in zitten! Veel mensen deelden steeds opnieuw dezelfde berichten; blijkbaar houdt het meer mensen bezig dan alleen mij zelf in deze voetafdrukuitdaging!

E-nummers: abstracte combinaties van cijfers en getallen, waar een wereld achter zit. Een wereld die ik niet goed ken. Waar ik meer over wil weten. Een aantal jaar geleden kwam ik voor het eerst bewust in aanraking met de toevoegingen die wellicht niet zo verstandig zijn. Een vriendin vertelde me dat ze allerlei e-nummers eruit had gegooid om het voedsel voor haar dochter zo zuiver mogelijk te krijgen. Het meisje had toen zoveel last van eczeem, en ze zetten alles op alles om haar te helpen. (Later kreeg ik zelf ook een zoon die veel last had van eczeem en voedselallergie, maar dat is weer een ander verhaal!)

Ik weet nog dat ik dacht: Hoe kán dat nou? Dat we leven in een wereld waarin álles mogelijk is, waarin we álles (goed) kunnen produceren, dat we dan zaken toevoegen die helemaal niet oké zijn. Ik dacht dat we – zeker in het Westen- de zaken toch wel op orde zouden hebben! Kortom, ik werd minder naïef, zo je wilt, en wantrouwde de voedselproducenten een beetje meer.

E102, E110, E122, E124, E129 en E104

Wat nu verbannen wordt zijn de zogenaamde ‘South Hampton Six’. Zes omstreden kleurstoffen in voedselproducten die gewoon in jouw supermarkt verkocht worden. Fabrikanten gebruiken de felle kleurtjes graag om snoep, taart en frisdrank aantrekkelijk te maken. In koekjes en dressing. Maar je vindt ze ook in bijvoorbeeld vitaminepillen!

Al in 2007 publiceerden Britse onderzoekers aan de Universiteit van Southampton een studie die veel stof deed opwaaien. Zij concludeerden dat deze zes synthetische kleurstoffen, in combinatie met het conserveermiddel benzoëzuur, kinderen hyperactief kunnen maken. Een groep toxicologen analyseerde het onderzoek en zagen hierin een bevestiging van eerder onderzoek dat bepaalde voedseltoevoegingen het gedrag kunnen beïnvloeden van kinderen. Ook in andere onderzoeken werden eerder al vraagtekens gezet bij deze kleurstoffen.

Geregeld?

Hoe is het nu eigenlijk geregeld met voedsel in Nederland? De European Food Safety Authority (EFSA) stelt vast of een E-nummer in de Europese Unie gebruikt mag worden in voedsel. Additieven moeten eerst uitgebreid worden getest op veiligheid. EFSA bestudeert wetenschappelijke studies, beoordeelt mogelijke toepassingen en bepaalt vervolgens of het additief wordt toegestaan. Zo ja, dan stelt ze de maximale dosis vast.

Op de Southhampton Six-producten moet sinds 2010 al een veiligheidswaarschuwing staan, waarin wordt gewaarschuwd dat het de activiteit of oplettendheid van kinderen nadelig kan beïnvloeden. Foodwatch, onafhankelijke voedselwaakhond van Nederland, vindt echter dat deze kleurstoffen – E102, E104, E110, E122, E124 of E129 – helemaal niet in voedsel thuishoren. En ze voeren actie nu!

Wat betekent dit verhaal nu voor jou en mij ?

Als jij deze kleurstoffen niet wilt eten of niet wilt dat jouw kind ze binnenkrijgt, moet je enorm goed opletten in de supermarkt. Want de waarschuwing is wel verplicht, maar hóe die wordt vermeld is niet goed geregeld. Dat kan dus ook in piepkleine lettertjes op de achterkant van de verpakking.

Ben je één van de vele consumenten die snel boodschappen doet en geen arendsogen heeft, dan kun je deze ‘waarschuwing’ dus al snel over het hoofd zien. Een bewuste keuze is dan niet eenvoudig!

Vraag

Via internet ben ik aan het speuren naar hoe ik het handig kan aanpakken. Ik wil namelijk mijn voedsel zoveel mogelijk gifvrij hebben en zonder rare toevoegingen. Dat betekent het leeghalen van keukenkastjes met voorraad (althans, ik vervang zaken door betere producten, anders vind ik het verspilling). Via de voorraadlijst van Williene Klinck heb ik een begin gemaakt in ons huis. Ook op koken-zonder-e.nl vind je naast recepten lijsten met producten van allerlei winkels, heel handig! Maar ik blijf zitten met de vraag: hoe doe ik dat in de winkel? Check ik alles daar? Al de ‘nummers’ in mijn hoofd? Ik heb mijn weg nog niet gevonden… en sta open voor tips!