Een voorbereid mens telt voor twee of een voorbereid mens heeft maar de helft nodig…. Daar bestaat toch een uitdrukking over? Of een tegeltje met blauwe letters? Misschien is het een mannending, ik vind het mooi om een project helemaal uit te denken voordat ik eraan begin.

Denkwerk

Ik begin met een beeld of een project. Dan ga ik in mijn gedachten aan het werk: wat moet er gebeuren en hoe moet het gebeuren. Van het fundament tot aan de schoorsteen, Ik heb ik alles uitgedacht. Ik voorzie problemen en denk aan oplossingen. Als ik het overzicht kwijt ben begin ik opnieuw. Totdat het project in mijn hoofd af is. Naast dat ik het leuk vind om te doen, denk ik ook dat het me onthoudt van tegenslagen.

Zo ook ‘de verkassing’. Ik weet precies hoe ik het hebben wil op het moment dat ik van start ga. Ik voer de zaken uit op dezelfde wijze als hoe ik het bedacht had. Alleen als iemand een suggestie doet ter verbetering van, bijvoorbeeld, het proces, dan kom ik in de problemen. Dat komt doordat ik de argumenten die aan die overwegingen ten grondslag lagen weer vergeten ben. Als iemand goede argumenten aandraagt, ben ik makkelijk te overreden. Een koerswijziging is snel gemaakt, de vele uren aan geestelijke voorbereidingen ten spijt. De kreten; ‘bemoei je er niet mee’ of anderzijds: ‘doe niet zo eigenwijs’ zijn veel gehoorde uitdrukkingen hiervan.

Dagen werk

Gelukkig ben ik totaal maar zeven werkdagen bezig geweest, grotendeels met hulp van Alex en Jos, om het glazen geval te verplaatsen. Zou ik het alleen hebben moeten doen, was ik zeker het dubbele aan tijd kwijt met klussen. Die zeven dagen zijn wel verspreid over drie weken. Ik ben begonnen met het ophogen van de nieuwe locatie; de grondwaterstand

Tegeltjes wijsheden

is erg hoog in de winter. De grond moet dan natuurlijk flink aangestampt en geëgaliseerd worden.

Vervolgens de kas leeggehaald. Gelukkig had ik hulp van Christel ( vrouw, bedankt!) om de betonnen bakken met palen, tegels, houten stellingen en planken, varens en andere onkruid, kilo’s grond en ander rommel te verslepen.

Daarna alle onderdelen van de kas genummerd met watervaste stift. Gezien de werking van glas, wilde ik alles weer terug op zijn oorspronkelijke plek terug krijgen. Het vervelende was wel dat de platen zo smerig waren dat ik moeite had om met de watervaste stiften de markeringen aan te brengen.

Alhoewel ik het niet nodig vond heeft Christel alle 120 glazen in een volle dag blinkend schoongemaakt (chapeau)! Het verschil was duidelijk zichtbaar. Zo grondig dat ze de watervaste markeringen ook had verwijderd….

Facts and Figures

Glasplaten:

• Totaal 120
• Vervangen 10
• Kapot bij het snijden 5

Nieuw

• 3 watervaste stiften
• 30 RVS schroefjes
• 36 meter grondkabel en dito beschermingsbuis
• 60 foto’s gemaakt

Versleept

• honderden kilo’s beton
• 7 meter aluminium buis van de gaskachel (wordt nu gebruikt als knikkerbaan voor de kinderen)
• 1 molensteen gevonden in de kas

Glas als was en roestvrij

De techniek aan het werk. Alex bedankt!

Ik ben zo blij dat Alex me heeft meegeholpen, bij deze; Berends, nogmaals dank je wel! Een echte bouwkundige met veel kennis en die me van allerlei feitjes voorzag: Wist je dat glas erg lijkt op was? Dat na verloop van jaren het glas last heeft van de zwaartekracht en als een wassen kaars (langzaam) van boven naar beneden uitdijt? En dat je moet uitkijken dat wanneer je verschillende metalen gebruikt, er chemische reacties kunnen ontstaan? In de scheepsbouw worden er mindere edele metalen aan de romp vastgemaakt die ervoor zorgen dat (de romp van) het schip niet roest.

Bij mijn kas heb ik roestvrij stalen schroefjes gebruikt om de aluminium delen aan elkaar vast te schroeven. De vorige eigenaar had een schroefje van een andere metaal gebruikt om iets aan de kas te bevestigen, met als resultaat: een hardnekkig vastgeroest-alleen-nog-maar-door-de-flex-te-verwijderen schroef. Voor wat betreft de werking van het glas: Ik heb niet echt last gehad van uitdijende glasplaten.

Nummeren; wel of niet?

Uiteraard zie ik de voordelen, het zit hem in de hoekjes. De glazen platen vallen bij het randje over elkaar heen. De aluminium plaatjes klemmen het glas vast. In elke aluminium balkje zit een uitsparing die ervoor zorgt dat de overhellende glasplaat steun krijgt. Soms dan is er een glasplaat verschoven en dan is er een hoekje afgebroken. Er is dan maar één manier mogelijk om de glasplaat weer terug te zetten.

In het midden van de zijkant van de kas hangt ie wat door. Ook daar hebben de platen minder ruimte en vallen ze precies op elkaar. Ik zou dan nieuwe glasplaten moeten op maat moeten snijden om ze passend te maken. De conclusie is dat ik het de volgende keer ook weer zo zou doen. Echter eerst goed schoonmaken met azijn, laten drogen en dan pas met stift gaan nummeren. Overigens Christel had de meeste platen weer op de juiste wijze kunnen markeren.

Opbouw werk

Aan de fundering lag het niet

Nadat de glazenplaten verwijderd waren, kwam de volgende uitdaging. Gaan we het aluminium frame uit elkaar halen of gaan we het frame in een keer verplaatsen. Zoals je weet is aluminium erg licht. Feitelijk is de kas door een kind te tillen. Die dag waren we met z’n drieën. In eerste instantie kregen drie volwassen mannen het niet voor elkaar. Aan de fundering lag het niet. Er was ook geen fundering. Toch zat de kas vast. Wat blijkt; De vorige eigenaar had hoekprofiel in beton vastgezet en deze bevestigd aan de kas. Zie foto. In totaal zes. Ik kon met niet voorstellen dat dit de fundamenten zouden zijn. Eerder een contragewicht in het geval de kas zou wegwaaien!

Draagbalken voor glasplaten

Nadat de brokken beton waren uitgegraven en los gemaakt van de kas, was het kinderlijk eenvoudig het frame naar zijn nieuwe plekje te verkassen. Bovenop de nieuwe fundering. Je ziet op de foto lange smalle betonnen balken. Tuinders gebruiken steunbalken voor glasplaten of als afscheiding van een stuk grond. Voor mij zijn het ideale betonnen fundamenten!

Het eind van de dag hadden Jos (Schlaman, ook jij nog bedankt!) en ik de noordzijde van glazen platen voorzien. Terwijl de Alex de losse plaatjes Trespa op maat had gezaagd die de eterniet platen moesten vervangen. De dag erop heb ik nagenoeg de resterende glazen platen zelf ingeschroefd.

Allerlaatste loodjes glaasjes

Resterend werk

Conclusie: De kas is, op een glasplaatje na, weer opgebouwd! Heel stom, in een beweegbaar dakraam zat een gebroken glas. Nadat ik heel voorzichtig een nieuwe plaat had uitgesneden en op allerlei manieren in het frame wilde schuiven, werd ik toch wat ongeduldig…. ….Pats……

Toch maar bedacht dat ik op dat stukje glas een doorzichtig kunststoffen plaat ga vastkitten, ik weet nog niet, het wel een lastige klus. Ook moet de schuifdeur er nog in. En in die deur, het allerlaatste stuk glasplaat.

Wateropvang

Inmiddels staat er ook een regenton op zijn plek, vol met water en muggen. Een nieuwe wens, of project doemt dan op. Ik wil graag ook het water aan de andere kant van het dak opvangen, liefst in een grote regenbak die ik dan op mijn composthopen wil plaatsen. En aan die bak een beregeningsslang koppelen. Wellicht is er ook iets te bedenken met beweegbaar water en elektriciteit opwekken?

Oproep

Voor mijn volgende blog wil ik uitgevogeld hebben hoe ik mijn kas op de meest economische manier kan verwarmen. Bij deze ook de oproep; Ik ben op zoek naar iemand die een goed idee heeft over hoe ik de kas in de wintermaanden zo kan verwarmen dat de temperatuur boven het vriespunt blijft, en het liefst via elektriciteit (lees geen straalkachel) Wie kan me helpen?

Tot slot mijn eerste tomatenplantje in de ‘nieuwe kas’.

Eerste plantje in de kas

Close up van eerste plantje