100 dagen zonder restafval: de tussenstand

Op 9 februari ben ik, samen met meer dan honderd andere Groningers, begonnen met het verminderen van mijn afval in het kader van de 100-100-100. Wat is na één maand de score op de afvalmeter?

Restafval na één maand

66 gram

Na precies een maand van afvalvermindering heb ik een potje met 66 gram restafval. Zelf vind ik het jammer dat het potje niet helemaal leeg is, maar als ik het vergelijk met een gemiddeld Nederlands huishouden mag ik best trots zijn. Daar wordt namelijk zo’n 36 kilo per maand in de vuilniszak gestopt! Gelukkig is het gemiddelde van de Groningse deelnemers al een stuk minder, namelijk slechts 14, 8 kilo. Oké, oké, ik mag niet klagen over mijn resultaat 🙂

Waar bestaat mijn afval nu uit? Ik geef de schuld van mijn 66 gram aan taart en tandpasta. Taart, omdat ik voor het bakken van een taart alle ingrediënten zonder plastic verpakking kon vinden behalve een bus poedersuiker, waarvan de verpakking goed is voor 40 gram. Een lege tube tandpasta is een andere grote vuller van mijn afvalpotje. Het overige materiaal bestaat uit de verpakkingen van mijn maandlenzen, lege medicijnstrips en een paar stickers van afgewogen fruit uit de supermarkt.

Fietsen en voorbereiden

Dat zijn de twee belangrijkste punten als ik zero waste boodschappen wil gaan doen. Het vraagt namelijk enige planning om alles wat ik nodig heb bij elkaar te sprokkelen. Inmiddels ben ik hier wel aangewend en heb ik elke week een standaard route door de stad, op de fiets met mijn tas vol eigen zakjes, bakjes en potjes. Groente, fruit, aardappels, kruiden en brood van de markt, granen en noten van de tap bij Ekoplaza, peulvruchten, rijst en pasta van de tap bij de Nieuwe Weg of Le Souk, thee van Sostrene Grene… En wat vaker zelf in de keuken staan om sausjes te maken of koekjes te bakken. Ik vind het leuk en lekker, maar het kost wel veel tijd. Soms sta ik in de Jumbo bij mij om de hoek en bedenk ik me hoe makkelijk boodschappen doen kan zijn, al is het maar een blikje voorgekookte kikkererwten in plaats van de gedroogde, die je 12 uur moet weken en 2 uur moet koken. Maar ik merk dat ik steeds een grotere afkeer tegen verpakkingen krijg waardoor ik gelukkig niet snel onder de verleiding van het gemak bezwijk.

Een paar van de ’taps’ bij natuurwinkel De Nieuwe Weg, waar ik rijst, peulvruchten, pasta, granen, noten, zaden, muesli en gedroogd fruit haal in zelf meegenomen verpakkingen.

Een ander wrijfpunt is het buiten de deur uiten. Thuis produceer ik nauwelijks afval, maar op andere plaatsen laat ik het wel achter. Ik neem altijd mijn eigen waterfles en koffiebeker mee, maar er is veel meer afval dat ik moeilijker vind om te voorkomen. Als ik in een restaurant, bij vrienden of bij mijn ouders eet, koken zij niet verpakkingsvrij en draag ik dus een beetje bij aan de vulling van hun vuilnisbakken. Zelfs al kom ik alleen even langs voor een kopje thee, dat met een zakje wordt gezet en niet met losse thee. Tja, dat knaagt soms wel, maar ik hoop door te vertellen over mijn uitdaging toch meer aandacht te krijgen voor verpakkingsvrij boodschappen doen. Daarnaast is het best wel fijn af en toe bij vrienden ‘zonder gedoe’ te koken en helpt dat me om de uitdaging vol te houden.

Wat mis ik eigenlijk door geen eten in verpakking te kopen? Niet eens zo veel. Ik eet op deze manier veel pure, onbewerkte producten en meer biologisch. Wat ik wel af en toe mis zijn veganistische vervangingsproducten. ‘Echte’ kaas is op de markt verkrijgbaar zonder verpakking, yoghurt heb ik in glazen potjes gezien bij de Ekoplaza, maar veganistische varianten zonder verpakkingsmateriaal heb ik nog niet gevonden. Geen kant-en-klare vegaburgers en sojayoghurt dus! Sojamelk maak ik nu zelf als ik het nodig heb voor een recept, yoghurt maak ik door haver met water te mengen en een paar dagen te laten staan en met peulvruchten draai ik zelf burgers in elkaar (eigenlijk ben ik daar vaak te lui voor en eet ik ze gewoon ‘los’).

Nog 70 dagen te gaan! En ik heb er nog steeds zin in. Nog een paar weken blijven fietsen en experimenteren in de keuken. Ik had nooit gedacht dat ik zo blij kon zijn over een lege vuilnisbak 😉 Ik hoop niet over de 100 gram restafval heen te komen, maar misschien is dat een te ambitieus doel. Verder wil ik beter opletten wanneer ik buiten de deur eet, kijken welk afval ik kan voorkomen en recyclen.

Geïnteresseerd in verpakkingsvrij boodschappen doen? Twijfel niet om me een berichtje te sturen en hier een reactie achter te laten! Daarnaast bestaan er meerdere Facebookgroepen en websites voor zero waste living die je op weg helpen. De vriendin die mij tot deelname aan de 100-100-100 inspireerde heeft een mooie, Duitstalige blog geschreven over boodschappen doen zonder afval in Groningen https://einbisschengruener.com/2017/02/03/zero-waste-hotspots-groningen/. Aanrader!

Geen afval na het schoonmaken of in de badkamer? Volgende keer kun je lezen hoe ik dat heb aangepakt.