Met de juiste toonhoogten lijkt het net een parodistisch liedje. Of het begin van een ‘vette Nederrap’. Alleen dit is het niet. Het is een onderdeel van een vraagstelling:

Wat is de overeenkomst van deze vier woorden?

Wanneer je de eerste drie woorden neemt, voel je geen enkele twijfel. Alleen het vierde woord brengt je wellicht op het verkeerde spoor. Toch is er een overeenkomst.

Zoals de meeste verslaafden hun drugsgebruik nuanceren, wil ik dat ook doen bij de supermarkt. Niet alles is verslavend. Zolang je het met mate doet, is de schade niet zo groot. Maar als je er van een afstand tegenaan kijkt weet je dat je op je tellen moet passen. De meeste klanten van de supermarkten weten niet wat ze kopen. Het automatisme van het struinen van de gangpaden heeft hen verder weg gebracht van het besef van wat je daadwerkelijk nodig hebt: Gezonde voeding.

Met een voorbeeld wil ik aantonen dat de supermarkt, of eigenlijk de producten van de voedingsindustrie niet zoveel verschillen met verslavende middelen.

Suiker

Lees eens het etiket van deze chocolade poeder. 78 gram van de 100 gram is suiker.

HOEVEEL?!?!?

De voedingswaarde van suiker is 0. Sterker nog, zodra je ’s ochtends je koolhydraat rijke brood met chocolademelk wegspoelt, worden al deze suikers omgezet in vet! Wat je wellicht niet weet, is dat suiker dezelfde verslavende werking heeft als menigeen ander drug. Je hoofd belandt in een bepaalde extatische fase met als gevolg dat je er steeds meer van wilt. Wanneer je toegeeft aan deze drang, gaat je lijf eraan onderdoor. Het enige verschil met harddrugs is dat je van suiker iets meer van moet innemen, alvorens je aan een overdosis overlijdt.

En het ergste vind ik wel dat de voedingsindustrie hier in overweldigende overtuiging knoeperd hard aan meewerkt! Met volle bewustwording! Zo heb ik eens gesproken met iemand van een marketing afdeling, en vol trots vertelde hij dat hij er alles aan mag doen om ervoor te zorgen dat de consument maar gaat kopen. Ik stond met mijn bek vol tanden….. Aan de ene kant valt hen niets te verwijten; er moet geld verdiend worden voor de aandeelhouders, maar wees eens eerlijk,….. coûte que coûte?? Ten koste van de gezondheid van de onwetende burgers?

Geen tijd? Geen Prioriteit!

Margriet Benak van Radio Cassata vroeg me eens, hoe zouden we het anders moeten doen, ik heb gewoonweg geen tijd voor om een moestuin aan te leggen. Ik had willen zeggen: geen tijd? Of geen prioriteit? Naast dat we de helft van de gekochte boodschappen weggooien (verpakkingsmiddelen en gewoonweg te veel ingekocht),

fruit zonder vezels

heeft geproduceerde voeding of te veel toevoegingen of geconcentreerde voedingswaarde. Neem bijvoorbeeld fruitsappen. In een liter sap zit vaak het dubbel aantal hoeveelheid fruit. In een glaasje appelsap zitten al 2 appels in. Je zou zeggen: “ Dat is dan voldoende fruit voor een dag!” Echter de vezels die in appels zitten, moet je er dan nog zelf bij bedenken. Neem een appelboompje van 3 meter hoog. Die geeft toch al gauw een emmer vol appels. Een boom vraagt vrijwel geen verzorging. Het mooiste vind ik dat je eigen boom niet met gif hoeft te besproeien om ziektes/schimmels tegen te gaan. Ofwel een goedkoop biologisch appeltje uit eigen tuin!