Author: Wianne Weurding

Mosterd na de maaltijd?

Wianne

Soms is het lastig om inspiratie te vinden voor een blog. Of zelfs voor een recept.

Sinds jaar en dag trek ik graag de natuur in. Met enige regelmaat op Schiermonnikoog.

Vanaf dat ik 9 jaar was, werd ik vergezeld door mijn camera. Een tweedehandsje dat mij veel plezier bezorgde tijdens de fietstochten. Natuur en fotografie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden voor mij.

Planten plukken

In mijn jeugd mocht je nog wel bloemen plukken, zodat je ze kon drogen om een herbarium aan te leggen. Een hobby die mijn tante in haar jeugd had.

Dat veranderde in 1989 toen Schiermonnikoog Nationaal Park werd. Het plukken van bloemen en planten kan nu een boete opleveren.

Ik pluk nog steeds graag bloemen en planten die ik tegenkom tijdens mijn fiets- en wandeltochten. Echter met mijn camera.

Lamsoor

Lamsoor is voor mij een heel bekende plant. Ze behoort tot de strandkruidfamilie en staat in grote getale aan de waddenzee-zijde van Schiermonnikoog. Vanaf de Bank van Banck heb je er een schitterend uitzicht. Zowel over het wad als op een groot veld met lamsoor.

Jaren geleden vond ik zelfs een eenzame lamsoor op het Noordzeestrand. Een geweldig leuke ontdekking. Mooi in bloei heb ik haar vastgelegd.

In de keuken

Koken met lamsoor is iets dat ik niet ken. Juist omdat ik weet dat ik ze, daar waar ik ze tegenkom, niet mag plukken. Laat staan oogsten om er iets mee te bereiden.

Vandaar de titel van dit blog: Mosterd na de maaltijd?

Na het thema krijg ik de inspiratie voor dit blog, maar kookinspiratie moet ik u schuldig blijven.

Wat voor uw kookinspiratie van belang is om te weten, als u lamsoor wilt verwerken in een gerecht:

Extra weetje

De bladeren van de échte lamsoor zijn niet eetbaar, die van de zeeaster zijn wel eetbaar en worden met dat doel verkocht en gegeten onder de naam ‘Lamsoren’. U kunt ze onder andere vinden in supermarkten.

Ik hoop dat u net zo kunt genieten van de foto van een groot veld lamsoor als ik dat tijdens het fotograferen heb gedaan.

De zilte lucht mag u er zelf bij denken om de ervaring compleet te maken.

Voetafdruk verkleinen met creativiteit

Wianne

Creatief bezig zijn is mijn hobby. Door de aanwezige materialen in mijn voorraad te gebruiken, maak ik mijn creativiteit groter. Alleen datgene wat echt niet meer aanwezig is, mag ik bijkopen als het echt niet anders kan.

Technieken

Wil ik een cadeautje geven in mijn vriendenkring, dan kan ik zelf iets leuks maken.

Door de jaren heen heb ik allerlei technieken aangeleerd: naaien, breien, haken, borduren. Ik kan kiezen uit deze vaardigheden.

Daarnaast is jam en siroop maken ook nog steeds een leuke hobby in het zomerseizoen.

Diversiteit

Soms is het lastig kiezen en maak ik verschillende dingen. De huidige projecten zijn extra leuk : handgebreid, dus geen extra stroom- of gasverbruik. Ik werk er nu het langer licht is nog een deel in de avond aan of in het weekend.

Op dit moment twijfel ik tussen een bijzondere shawl (in wording) en een paar sokken “op de groei” om te geven.

Uniek

Ik combineer in de shawl een patroon dat ik voor mijn eigen winterset heb gekozen, met een vrije interpretatie om tot een waardevol cadeau te komen.

Dat cadeau is tevens een mooie test voor mijn eigen winterset. Zo kan ik zien hoeveel wol het neemt. Of dat ik in mijn eigen shawl dan nog weer veranderingen wil aanbrengen.Het mes snijdt zo aan twee kanten.

Het paar sokken zal hoe dan ook een schot in de roos zijn als het om de kleur gaat.

Beiden vergen nog wel de nodige tijd om het te maken, gelukkig ben ik mooi op tijd met mijn plan.

Red ik het niet om tijdig mijn project af te krijgen, dan kan ik altijd nog een leuk cadeau aanschaffen dat verantwoord is gemaakt. Of dat zelfs letterlijk en figuurlijk in de smaak valt.

Daarvoor ga ik dan gericht op zoek. Zo heb ik intussen allerlei leuke adressen gevonden.

Als je met het OV reist moet je vindingrijk zijn in wat makkelijk mee op reis kan.

Of als de tijd ervoor is, ter plekke op zoek gaan naar een leuke winkel die dát geschikte geschenk kan bieden.

Heb jij inspiratie nodig voor een leuk cadeau dat ook verantwoord is gemaakt of smaakvol en bewust is gekweekt? Kijk dan ook eens hier

Bewustwording

Wianne

Recent had ik een aantal weken een logé in huis.

Het maakt je bewust van de verschillen in het omgaan met dagelijkse zaken. Hoe ga je om met waterverbruik, energieverbruik en afvalproductie?

Het zette me aan het denken of ik als ik bij een ander logeer me anders gedraag dan in de thuissituatie.

De conclusie die ik trek is dat ik onderweg naar mijn logeeradres helaas niet ontkom aan wat meer afval produceren. Voor sommige dingen die ik onderweg gebruik heb ik geen verpakkingsvrije versie voor handen. Afhankelijk van de eindbestemming is het wisselend of ik onderweg mijn afval kwijt kan in een afvalbak. Op de stations zie ik intussen dat gescheiden afval inzamelen ook meer in beeld komt.

Toch blijf ik bewust proberen om zo weinig mogelijk afval te maken, op reis of thuis.

Ook maak ik niet vaker dan normaal gebruik van water middels (af)was, douchen of gebruik van een bad. Noch ben ik een overmatige energiegebruiker of produceer ik overmatig plastics.

Als ik terugkijk heb ik dat bewust omgaan vanaf mijn vroegste jeugd gedaan. Oud papier werd bij mijn opa en oma thuis verzameld voor een muziekvereniging. Glas: apart voor hergebruik, de rest naar de glasbak. Plastic tasjes apart leggen voor hergebruik, alleen wat niet geschikt was ging naar het afval. Waterverbruik: alleen wat nodig was, kranen goed sluiten. Energie: licht alleen aan waar nodig, kachels alleen hoger dan waakvlam wanneer je in een ruimte aanwezig bent.

Dus veel doe ik niet anders dan wat ik mijn hele leven al gewend ben. Hoe verklein ik dan toch mijn voetafdruk?

Wat ik wel gewijzigd heb is mijn vleesgebruik. Alleen als ik er behoefte aan heb, eet ik dat nog. En de wonderoven, die is ook heerlijk praktisch!

Als ik een late dienst heb, vind ik nadien nog staan koken niet heel fijn. Dankzij de wonderoven kan ik na het werk een gezonde maaltijd op tafel zetten en meteen eten. Alsof “de kabouters” voor me hebben gekookt 🙂

 

Aardpeer-recept

Met de groente van de maand heb ik een recept ontwikkeld:

Pasta met aardpeer

Voor 2 personen:

2 kleine preien

3 wortelen

300 ml water om bij het roerbakken te gebruiken

4 grote aardperen

1 kleine ui

wat boerenkool

een halve paprika

pasta naar keuze

een scheutje olijfolie

 

De pasta heb ik aan de kook gebracht en vervolgens goed ingepakt in de wonderoven gezet.

Hier kan het rustig verder garen.

Intussen was en snijd ik de groente en roerbak deze. Om de groente optimaal te laten garen giet ik 300 ml water erbij nadat alles al even in de wokpan is omgeschept. De pan dek ik af met een deksel waarbij stoom geleidelijk ontsnapt.

Wanneer het water nagenoeg is verdampt kan de pasta toegevoegd worden.

Naar keuze eventueel ketchup toevoegen op het bord.

 

Winterkou en recept Oesterzwam

Wianne

Besparen van gas kan op meerdere manieren, alleen welke is het meest passend bij de woonsituatie?

Daarmee ben ik de laatste weken bezig geweest. Door het winterse weer werd het noodzaak het al eerder gewenste gordijn op te hangen om de kou tussen woonkamer en de open keuken terug te dringen.

Een dubbel katoenen gordijn maakt een wereld van verschil tussen de temperatuur in de beide ruimten.

Heerlijk om de warmte in de kamer te houden en om na een bezoek aan de keuken in de warmte terug te kunnen keren.

Koken

Daarnaast heb ik de wonderoven voor meerdere gerechten ingezet.

Een maaltijdsoep, een rijstgerecht, aardappelen in de wonderoven gekookt en met een heerlijke roerbak tot een oesterzwam stamppot gemaakt.

Het bijzondere bij het koken van rijst is dat de rijst meer uitzet door de tijdsduur in de wonderoven. En na 22 uur in de wonderoven kwam de damp er nog af! Een klein beetje bij verwarmen na toevoeging aan de rest van het gerecht was voldoende om het binnen een paar minuten op tafel te kunnen zetten.

Een besparing van gas is daardoor niet het enige. Ook de hoeveelheid (zilvervlies)rijst die in het kokende water gaat kan beperkt worden. Dat is een leuke ontdekking!

Recept

Het recept voor de oesterzwamstamppot:

Voor 2 personen:

Neem voldoende aardappelen om tot puree of stamppot te kunnen verwerken

oesterzwam (ca. 500 gram)

2 paprika’s

een ui

Schil en was de aardappelen, kook ze in voldoende water.

Laat ze vier minuten doorkoken en plaats ze in de wonderoven. Over ca. 3 kwartier zijn ze gaar.

Snijd 20 minuten voor het opdienen van de stamppot de oesterzwammen na het afdeppen met natte keukenrol.

Snijd ook de ui, na het verwijderen van de schil, in ringen.

Was de paprika’s, haal de zaadlijsten eruit en snijd ze in repen.

Roerbak deze groente samen in een koekepan, tot ze gaar is. Dek de pan af met een antispatdeksel, laat het vuur laag staan en stamp de gare aardappelen.

Maak ze met wat melk of kookwater en een snufje zwarte peper op smaak.

Mix de combinatie van aardappelen en groentemix en dien ze op.

Geniet van de heerlijke smaak van deze combinatie met oesterzwam.

Een nieuw jaar, een nieuwe uitdaging!

Wianne

Op de drempel van het oude en het nieuwe jaar staand, kijk ik om én vooruit.

Een jaar zonder brommobiel: hoe is me dat bevallen, wat heb ik bereikt?

In tien maanden tijd heb ik van de vroegere 6.000 km per jaar die ik reed er 1000 omgezet in fietskilometers.

De rest van de tijd heb ik vooral veel te voet afgelegd en sporadisch het openbaar vervoer gepakt buiten de gebruikelijke OV-kilometers.

Hiertoe is mijn voetafdruk mogelijk iets vergroot, in de zin van de aanschaf van nieuwe wandelschoenen en een nieuwe e-bike. Maar uiteindelijk betalen die zich terug in een verkleinde CO2 uitstoot.

Heb ik de brommobiel gemist? Heel beperkt als ik een marktje wilde bezoeken. Dan moest ik een keer extra fietsen of in een koffer op wielen vervoeren en bewuster kiezen wat mee kon.

Voor het komend jaar is mijn nieuwe uitdaging: gasverbruik verminderen én gezond blijven eten.

Rond de kerst heb ik mijn eigen wonderoven aangeschaft, de eerste maaltijden zijn er al uitgekomen. Heerlijk!

Toen ik recent van een bezoek aan de huisarts thuis kwam…. stond mijn eten gaar en op temperatuur klaar om gegeten te worden. Aansluitend kon ik naar mijn werk.

Een uitdaging is het gasverbruik verminderen vooral omdat ik in een woning woon met gaskachel en geiser. Lang douchen is mijn ding niet zo. Hoeveel lager mijn gebruik kan worden dankzij de wonderoven hoop ik over een jaar te weten.

Wat ik ook wil uitzoeken is hoe ik diversiteit kan ontwikkelen in het voedingspatroon met het gebruiken van de wonderoven. Tot nu toe heb ik er alleen stamppotten in bereid.

Ik zal jullie in mijn blogs van dit jaar dan ook af en toe een kijkje in de keuken gaan geven.

 p1010001

Recept:

Stamppot snijmoes:

Schil voldoende aardappelen voor een stamppot, breng deze aan de kook en laat ze vier minuten doorkoken.

Neem de pan van het vuur en wikkel er een handdoek om. Plaats het daarna in de wonderoven.

Het kookproces gaat nu gewoon door. ca. 3 uur later zijn de aardappelen gaar en kan de snijmoes gewassen en gesneden worden. Met deze rauwe groente vind ik de stamppot het lekkerst.

Als dat klaar ligt, giet je de aardappelen af  (houd wat vocht over in de pan) en stamp je ze, samen met de snijmoes. Voeg wat peper naar smaak toe. Of doe er wat rauw gesnipperde ui door.

Zelf gebruik ik geen zout in de warme maaltijden, wat mij prima bevalt.

Cowspiracy

Wianne

Tijdens mijn interview met Anita Marskamp van De Groene Varkens, werd ik op het vertonen van deze film in Assen gewezen.Tevens – zie het interview met Anita uit mijn vorige blog – heeft de film Cowspiracy haar geïnspireerd om haar nieuwe varkens te voeden met hoofdzakelijk voedselresten als brood, groente etc. om de voetafdruk te verkleinen.

Je inspiratiebron halen uit een film. Dat maakte mij zeer nieuwsgierig!

Blij ben ik dan ook dat in Assen de kans lag om deze film te bezoeken. Leuke bijkomstigheid is dat er tevens een thema-maaltijd aan verbonden was. Door de film betrof het een diner samengesteld uit groentesoorten gecombineerd met granen (rijst). Wat prima smaakte, hulde aan de kok!

De film Cowspiracy vormde de aftrap van meerdere duurzaamheidsthema’s die in Assen aangesneden zullen worden, ook vaker gecombineerd met een thema-diner. De film heb ik als zeer indrukwekkend ervaren.

Tijdens de themamiddag “A bite of the future” van studentenvereniging Vedi in Groningen, in mei dit jaar, heb ik tijdens één van de lezingen al wel een klein kijkje mogen nemen in de voetafdruk van vlees.

collage-cowspiracy

Duidelijk in beeld gebracht

In de film Cowspiracy wordt duidelijk in beeld gebracht welke impact vlees-eten heeft. Ook hoe media en de grote bedrijven ermee omgaan. Het verzwijgen van de impact omdat het een motor is van een hele vee-industrie. Als die plat gaat….. omdat mensen dat beseffen, wat dan?

Is het goed om de vee-industrie op traditionele wijze maar dan in groot formaat middels mega-stallen en grote pluimveebedrijven in stand te houden, als je beseft hoeveel voedsel en water daarvoor nodig is. Terwijl er mensen sterven van de honger?

Terwijl bomen en natuur worden vernietigd om soja en andere gewassen te kunnen verbouwen? Natuur en specifiek bomen zijn de longen van onze aarde. We vernietigen ze sneller dan nieuwe bomen kunnen groeien om die verloren capaciteit weer op te vangen.

Meststoffen worden uit o.a. China, Brazilië en Afrika gehaald om soja/ mais als veevoer te verbouwen in onder meer Noord- en Zuid-Amerika. Naast alle reiskilometers belasten de resten van deze meststoffen ons milieu in de vorm van uitwerpselen van het vee.  Aan biologische koeien mag men 30% gangbaar voer geven, dus ook in die categorie is sprake van milieuvervuiling door meststoffen.

Daarnaast: welke impact heeft vlees op ons lichaam? Ons lichaam moet erg veel moeite doen om vlees te verwerken.

Nóg een ander aspect is dat we door de supermarkten de luxe hebben om een bepaald soort vlees te kunnen kopen.

Waar vroeger de kleine boerenbedrijven alleen voor eigen gezin en eventueel voor familie geslacht werd, was de impact daarvan niet zo enorm voor natuur en milieu. Daarbij was er ook geen sprake van verspilling. Het gehele dier werd geslacht én alles werd opgegeten. Men verbouwde de benodigde voeding voor het vee zelf en gebruikte ook de producten van de dieren voor eigen gebruik. De mest bevatte geen industrieel vervaardigde stoffen.

Nu is dat een heel ander verhaal. Het gaat om grote bedrijven met enorm veel dieren. Daarbij wordt ook met dieren en dierproducten van hot naar her gereisd aleer een product in de winkel ligt. En mogen dieren vooral niet ziek worden, waardoor ze allerlei middelen krijgen toegediend om ziekte te voorkomen.

Wat doe ik met wat ik heb gezien?

Zelf eet ik al jaren zeer weinig vlees, als ik vlees eet is dat vlees dat antibiotica vrij is, van dieren die in de regio hebben geleefd en zelf hun kostje in het bos bij elkaar scharrelen.

Het verschil met het vlees uit de supermarkt is zeer groot te noemen. Mijn vlees krimpt niet in de pan, het stinkt niet tijdens het braadproces, het smaakt voortreffelijk. Wel hangt er een ander prijskaartje aan, dan het vlees uit de supermarkt. Toch heb ik dat laatste er graag voor over.

Na het zien van Cowspiracy ben ik aan het kijken hoe ik wijzigingen aan kan brengen in mijn voedingspatroon. Om enerzijds bewuster om te gaan met mijn voetafdruk en aan de andere kant te zoeken naar een leven waarin de balans met vlees en zuivelproducten gevonden gaat worden.

Dit blog krijgt dus over een paar maanden een vervolg. Speciale dank gaat uit naar Anita die mij toestemming gaf haar  foto-collage gemaakt tijdens deze eerste bijeenkomst van “Ode aan Gaia” voor dit blog te gebruiken.

De Groene Varkens

Wianne

In het kader van Werelddierendag, dat samenvalt met mijn blog plaatsen, heb ik Werelddierendag als uitgangspunt genomen om inspiratie op te doen.

Zo kwam ik bij Anita Marskamp terecht, die aap1010032n de Kanaaldijk 34 in Loon sinds deze zomer vier varkens groot brengt met als insteek: verspilling van voedsel(overschotten) tegen gaan. De varkens krijgen in hoofdzaak groente, fruit, brood,eikels, etc. naast wat nog noodzakelijke bijvoeding.

Onvrede

Anita als “Varkens-Hoofd” zoals ze het betitelt, vertelt dat ze zo’n zes jaar geleden een verandering wilde bereiken. Vegetarisch leven ging haar nog een stap te ver. Ze voelde onvrede over de huidige veehouderij / bio-industrie en hoe dieren daar moeten leven. Hierdoor is zij zelf kleinschalig varkens gaan houden.

Lees hier het gehele interview

Klein geluk

Wianne

Winter 2014….. daar sta ik dan, nog één blik over de voortuin.

Ineens…. zie ik een heel klein stel blaadjes 0,5 cm groot, een rode tak… slechts zo’n 2 centimeter groot.

Voorzichtig trek ik eraan….. worteltjes van 0,5 cm tonen zich.

Na wat zoeken vind ik nog één klein potje, zand erin, water erbij, mini-wijnbes erin, nog wat zand extra over de worteltjes…….Je mag mee verhuizen.

Zal deze het redden op het balkon? Zou het gaan lukken in een pot in plaats van in de volle grond?

Voortgang

Iets meer dan een half jaar na dato is dit mijn mini-Japanse wijnbes: P1010001

De bladeren zijn groen, hij groeit goed.

 

 

 

Voorjaar 2016: voor het eerst verpot met compost van onbespoten groente en fruit uit mijn eigen composthoop erbij….. maar voor de eerste oogst moet ik nog wel een jaar tot anderhalf geduld hebben, denk ik.

Intussen is het eind juli 2016.

De iets grotere wijnbes die ik winter 2014 ook in een pot zette, liet na de fotosessie over de voortgang van mijn balkontuin zijn eerste bloesem zien.

Spannend of dat in een pot en op het zuiden echt tot oogst zou leiden.P1010010

Mooi groen, regelmatig water geven.

Toch had ik de knopjes open willen kijken……. zo benieuwd naar het resultaat….

Ineens… dan toch!

Mijn eerste JapanP1010004se wijnbessen! Klein… moeten nog rijpen…..zouden de vogels ze niet eerder vinden?

Op 29 juli bleken ze rijp genoeg.

Heerlijk!

Genieten…. van mijn eerste oogst van mijn balkontuin.

Dat is geluk voor mij: fruit van eigen struiken.

 

P1010005

Wout’s Kwekerij

Wianne

Wianne interviewde Wouter Strietman, eigenaar van Wout’s KwekerijP1010025

Onbespoten producten

Wout’s Kwekerij is een kleinschalige kwekerij met onbespoten groente en fruit, seizoensgebonden hoofdzakelijk van eigen erf.

 Ervaringen

Wouter Strietman is tijdens zijn opleiding al doordrongen geraakt van de noodzaak om op een andere manier groente en fruit te kweken. De manier hoe multinationals omgaan met voedselproductie en vervoer, de ervaringen met de gezondheid en het vroege overlijden van meerderen in de branche zijn voor hem reden geweest om zonder pesticiden gewassen te kweken.

Visie

Een gezonde plant, heeft geen bestrijdingsmiddelen nodig, deze heeft voldoende eigen afweerstoffen. Er zijn andere mogelijkheden om planten te helpen dan chemie. DP1010010oordat de mens een plant zonder chemie kan eten, wordt ook diens lichaam gevoed met de juiste stoffen en de gezondheid versterkt.

Daarbij mogen de planten in alle rust zich ontwikkelen, wat de kwaliteit ten goede komt.

 Bedrijfsvoering

Sinds mei 2008 heeft hij zijn bedrijf gevestigd aan de Rijksweg 104 te Smilde. Hij verbouwt op zijn erf ruim 350 verschillende gewassen. In 2008 is hij begonnen met groente en fruit kweken. Voeding en bewustwording vergroten staan hoog in het vaandel.

Elk jaar wordt erP1010027 gekeken of het assortiment nog aanpassingen nodig heeft. Zo kan hij ook “vergeten” groenten leveren als palmkool, snijbiet of meiraap. Als bijzonder eigen product wordt oesterzwam gekweekt.

De verpakking van de artikelen vindt in hoofdzaak plaats in hergebruikte papieren zakken en plastic bakjes. Eigen meegebrachte bakjes, tassen of krat zijn ook prima.

 Bewustwording

De kwekerij wordt door zonnepanelen voorzien van de benodigde stroom en is daardoor klimaatneutraal.

Maandelijks wordt een nieuwsbrief aan klanten en belangstellenden verstuurd. P1010007

Een rondleiding op de kwekerij is mogelijk voor groepen vanaf 7 personen.

Voor meer informatie zie ook: www.woutskwekerij.nl

Op reis zijn en verantwoord drinken scoren

Wianne

Vorig najaar was ik een dag op stap. Op enig moment was mijn Dopperfles leeg en eerlijk gezegd was ik het water drinken ook een beetje zat.

Wat zou ik onderweg aan verantwoords kunnen vinden als alternatief voor water?

Zoektocht in supermarktP1010144

Met die gedachte liep ik een supermarkt in. Welgeteld drie – helaas in plastic verpakte – drankjes kon ik vinden in het grote assortiment, welke bio of zonder gekke toevoegingen waren. Met deze eerste resultaten was het idee voor dit blog geboren.

Recent maakte ik een langere reis met het OV, en ter voorbereiding ging ik weer naar de supermarkt. Hoewel het aanbod bij deze winkel groter is, is het merendeel van het aanbod bio of zonder kunstmatige toevoegingen nog voor het overgrote deel in pakjes of plastic flesjes beschikbaar. Dat is natuurlijk niet goed voor mijn afval-productie.

Afwegingen

Mijn Dopperfles heb ik intussen ingeruild voor een i9fles van glas. Uit glas vind ik het water toch fijner smaken, en daarnaast zou deze fles het water ook nog extra zuiveren en vitaliseren. Toch wil ik voor mijn lange reis meer dan alleen water mee.

Om die reden heb ik na enige aarzeling toch een keuzeP1010020 gemaakt uit het aanbod. Naast een paar verschillende pakjes vond ik – Hoera! – toch twee smaken in een glazen flesje. Biologisch sap ook nog, en een Nederlands product uit Biddinghuizen. Geen toegevoegde suikers, geen toevoeging van vitamine C, enkel gepasteuriseerd sap. Heerlijk!

De pakjes blijven mij een dubbel gevoel geven. Niet alleen om het afval, ook om de stoffen die in de verpakkingen zijn verwerkt.

De inhoud van de pakjes – qua kleur én smaakcombinatie vooral op kinderen gericht – bevatten allen GEEN toegevoegde suikers. De smaak van het drankje bevestigde dat ook. Tevens kon ik er geen vreemde bij- of nasmaak aan vaststellen. P1010021Beiden komen uit het Verenigd Koninkrijk…. Niet gunstig voor de voetafdruk, wel compleet anders dan de pakjes sap van het Nederlandse grote concern als het gaat om hoeveelheden suiker.

Conclusie

Terugkijkend op deze zoektocht kom ik tot de conclusie dat je een grote fles sap van Nederlandse bodem het handigst in eigen kleine glazen gebruikte flesjes kunt gieten, bijv. van koffiemelk. Deze grote fles komt van hetzelfde bedrijf dat de kleine flesjes onder een andere naam produceert. Het plastic flesje met sap dat ze ook produceren, zal ik voortaan links laten liggen, als de keuze voor glas er ook is. Dit ontdekte ik pas nadat ik de kleine flesjes – al leeg – goed bekeek.