Wat eet jij nu? Mijn dochter kijkt met grote ogen in mijn bord met havermoutpap die langzaam groen kleurt. Dit zijn algen. O ja, en in de soep zit zeewier.

Omdat vlees zo’n grote voetafdruk heeft, ben ik op zoek naar alternatieven. Soja als alternatief is bekend, maar hoe staat het eigenlijk met zeewier? Is dat ook een goede vervanger? En is dat wel biologisch? En waar komt het vandaan? Als ik aan zeewier denk dan zie ik grote groene slierten. En algen? Die groeien als vanzelf in onze vijver en zijn niet uit te roeien. Kun je dat dan ook eten?

Lokaal geteeld

Sinds een jaar of twee wordt In Nederland zeewier geteeld. In Zeeland is in 2013 de eerste zeewierboerderij opgericht, Zeewaar. Maar ook in het Noorden wordt geëxperimenteerd met het telen van zeewier. Dat het aanwezig is in de zee, blijkt uit de dagelijkse bijvangst in de netten van visser. Stichting Noordzeeboerderij heeft een zeewierboerderij op de Noordzee, 10 kilometer voor de kust van Texel.

Zeewier als vleesvervanger

Zeewier eten klinkt als een nieuwe hype. Maar in Japan eten ze het al lang, verwerkt in sushi en shashimi en noribladeren. Zeewier is een duurzaam alternatief voor dierlijke eiwitten. Het is rijk aan mineralen, vitaminen en vezels. Algen en zeewier bevatten vooral veel eiwitten en ijzer. Dat maakt ze een goede vleesvervanger.

En algen dan?

In mijn havermout doe ik elke ochtend een schepje gedroogde Spirulina. Spirulina is de naam van een alg. Algen worden voornamelijk in gedroogde vorm of tabletvorm verkocht. Groot voordeel van algen is dat het een zeer lage milieubelasting heeft. Maar het komt niet uit de buurt. Om verse Spirulina te kweken is een zonnig klimaat nodig, met tenminste 25°C en alkalisch, zout water. Daarom halen we het uit landen als Hawaii, Australië, Japan en Mexico.

Biologisch

Ik let er wel op dat de algen en zeewier een biologisch keurmerk hebben. Maar wat houdt biologisch zeewier in? Een belangrijke voorwaarde is dat het wordt geteeld zonder toevoegingen van meststoffen of verdelgingsmiddelen. Maar ook dat de oogst op een verantwoorde manier gebeurt, met minimale impact op de omgeving, zodat het natuurlijke evenwicht niet verstoord wordt. Zeewier moet ook weer kunnen aangroeien na de oogst. Daarom is biologisch zeewier geteeld, en niet uit de zee ‘geplukt’. Zeewier heeft namelijk een belangrijke rol in de oceanen. Het neemt CO₂ op en ademt zuurstof uit. We moeten er zuinig op zijn.

Inmiddels heb ik al een zeewierburger, de Dutch WeedBurger, achter de kiezen. Erg lekker. Zelf ook eens zeewier op tafel zetten? Probeer dan eens dit recept.

Eenvoudige zeewiersalade

(uit De Dikke Vegetariër)

30 g gemengd gedroogd zeewier of wakame (toko)
25 g sjalot, lente-ui of rode ui, fijngehakt
2 el sojasaus, of naar smaak
1 el rijstwijnazijn of andere lichte azijn,
1 el mirin of 1 tl suiker, of naar smaak
1⁄2 el donkere sesamolie, of naar smaak
snufje cayennepeper, of naar smaak
zout, naar wens
1 el geroosterd sesamzaad (of naar wens) – See more at:

Spoel het zeewier af en laat het weken tot het 10 keer zo groot is geworden. Dat duurt circa 5 minuten. Giet af en knijp er voorzichtig het overtollige water uit. Verwijder eventueel harde stukjes en hak, snijd of knip het in grote stukken. Doe in een kom.
Meng met de sjalot, sojasaus, azijn, mirin, sesamolie, cayennepeper en het zout. Proef en voeg zo nodig zout of peper toe. Garneer met sesamzaad.

Wil je meer informatie over zeewier, kijk dan eens op de site van zeewierwijzer.