Afscheid nemen van zuring

Jack

In de moestuin bij ons achter staat een veldje met spinaziezuring. Dat veldje heb ik al een paar jaar. En ze doen het hartstikke goed! Ze hebben weinig bemesting nodig, ze houden van een licht zure bodem en groeien uitstekend in ons klimaat. Ook in weilanden zijn ze terug te vinden. En je hebt ze in verschillende soorten. Een mooie eigenschap is dat het vermeerderen vrij eenvoudig gaat . Onder de grond maken ze stokken aan en ook het zaad behoud vrij lang zijn kiemkracht

Zuring is zuur
Veld spinaziezuring

Veld spinaziezuring

In de tuin heb ik rode (nerf) zuring, Franse/Spaanse Zuring en vooral Spinazie Zuring. Het zit bomvol vitamine C  (goed na herstel van ziekte zoals de griep), Chlorofyl (da’s niet zo raar elk (groen) blad heeft dat) allerlei andere vitamine, zie ook deze website, maar ook oxaalzuur. Dat goedje onttrekt calcium uit je botten. Da’s wat minder. Een keer per week op het menu is wat dit laatste betreft dan meer dan genoeg. Oxaalzuur is ook het product wat in Rabarber zit. Om de zure smaak van rabarber te neutraliseren gebruik ik kalk. Ofwel een stukje stoepkrijt. Even terug naar de zure zuring. Te zuur voor driekwart van het gezin. In de taart of in de salade. Ik krijg het maar niet voor elkaar dat de zuring naar wellust wordt gegeten. Dus dan houd het op. Misschien nog een laatste poging?

Dus ik heb vandaag zuringpap gemaakt.

80 gram bloem

1 liter melk

250 gram zuring

100 gram fijngehakte dadels

5 gram stoepkrijt fijn geraspt

Suiker voor het geval dat het niet te pruimen wordt

img_1497 img_1498

Hoppakeej daar gaat mijn voetprint weer een paar honderdsten omhoog!

Mijn nieuwe fiets

Beginnen met de bloempap.

Bloem is overigens van biologische tarwe gemaakt. Heel simpel: Melk aan de kook* brengen en (ook echt niet meer dan 80 gram ) bloem toevoegen. Vervolgens heb ik de zuring kort in een koekensteelpan verhit en in twee porties verdeeld. In de ene pan de halve bloempap toegevoegd en 50 gram dadels en de andere pan heb ik eerst witte stoepkrijt toegevoegd en daarna pas de pap en de andere helft van de dadels. Dit om te testen of de stoepkrijt dit zuur enigszins zou neutraliseren.

Het testkoppel

Mijn kinderen van 5 en 7 jaar. Je kunt ze van alles voorzetten/schotelen. Nu nog ideale leeftijd hiervoor. Elk bedacht spelelement is leuk. Dus een proeverij bedacht. Veel waarde aan de proeverij toegevoegd door gewichtig met het mobieltje foto’s te

Heerlijk papa! Ik wil dit zo graag elke dag eten!!!

Heerlijk papa! Ik wil dit zo graag elke dag eten!!!

maken. Zij mochten als eerste aan de pap knabbelen.

Conclusie 1: Geniale ingeving zo’n proeverij…!

Conclusie 2: Ze nemen de uitdaging erg serieus; geboren juryleden…!

Conclusie 3: De smaak zure smaak lijkt erg mee te vallen. Mijn dochter Lente, wiens smaakpapillen het meest zijn ontwikkeld (ofwel het minste lust) kon de dadels goed herkennen (niet haar favoriet) en tot mijn verrassing de pap zonder de krijt het lekkerste vond! De gekke bekken die ze trekken, dat komt door de textuur en dat de pap kouder was dan verwacht.

Ze hebben gelijk!

Nadat de kinderen na een half uur nog steeds op beide benen stonden, heb ik het zelf ook geproefd. Ze hadden helemaal gelijk. De pap met kalk was een stuk minder zuur dan zonder kalk. Echter de typisch zoette smaak van de dadels ging wel erg overheersen! Die pap met kalk krijgt van mij dan ook een tweede plaats.

Over pap gesproken

Die kinderen lusten er werkelijk geen pap van, die zuring dan. Dat heeft me doen

Heerlijk papa! Ik wil dit zo graag elke dag eten!!!

Heerlijk papa! Ik wil dit zo graag elke dag eten!!!

besluiten om de zuring uit de tuin te halen. Wel jammer; het groeit hier ontzettend goed en ik heb er weinig onderhoud aan. Ik moet natuurlijk wel steeds blijven denken aan mijn voetafdruk. Hetgeen ook een uitdaging op zich is; We moeten al aan zoveel dingen denken, het is wel eens lekker om je ten prooi te laten vallen aan de voedingsindustrie. Zuring er uit, en iets anders in de tuin stoppen wat wel wordt gegeten en wat een goede bijdrage levert aan mijn voetafdruk.

Nieuw project de eerste stapjes

Het nieuwe project wat op die plek komt te staan wordt wel heel erg leuk en spannend. Ik ga iets kweken wat ik nog nooit eerder heb gedaan. Eerst de grond omgespit. Maar goed ook: Ik heb een aantal regimenten aan naaktslak eitjes ontdekt. Dus even een diepe kuil gegraven en heb voor ze een mooi verstop plekje gegeven. Dan gaan de palen de grond in en tot slot gaan de kweekbakken erop. Die bakken zijn van gewapend beton. (=loeizwaar). Ideale bakken om paddenstoelen te kweken! Welke paddenstoelen, dat weet ik nog niet. Dat komt de volgende keer aan de beurt.

Misschien wel leuk om hier even te gaan shoppen: Homegreen.nl

*als melk aankoekt, samen met sodazout even een half uurtje met flink wat water koken. Paar keer borstelen en …..schone pan en vieze borstel!